Kararlar

     Uyandı. Uyumak istedi ama bünyesi izin vermedi. Bir kaç kere döndü yatakta. Sonra güne sıkılarak erken başladı. Sıkılma durumuna uyanır uyanmaz girdiğini fark etti. Yoksa artık uykudayken bile sıkılıyor muydu? Bu mümkün olabilir miydi? Uykudayken sıkılmak... Su kaynattı. Dandik kahvesini açarak çekirdekleri kupasına döktü. Güzel bir kahve içiyormuş hissine kapılmak için suyu yavaşça döndürerek döktü kupanın içine. Hafif köpürdü kahve. Tadına baktığında hayal kırıklığına uğramamak için ağzının tadını bozsun diye tütününü yaktı. Aç karnına böyle bir eylem gerçekleştirdiği için midesi sinirlendi ve kendini kasmaya başladı. Umursamadı, alışkındı. Her sabah midesiyle böyle kavga ederdi. Sonunda kim kazanacaktı yıllar gösterecekti. Rutin hayatından sıkılırken aslında o rutin hayata kaptırmıştı kendini! Belki de sıkılmayı da rutin hale getirmişti. Bu nedenle sıkılmaktan kurtulamıyordu. Sabah rutinini değiştirmeyi düşündü o an, ''spor mu yapmalıyım'' diye düşündü. Bedeni sızlanmaya başladı, alışmışlardı artık onlarda uyuşukluğa böyle bir şey onlar için çok yorucu olurdu. Sabahtan alkol içmeye başlasa iş sırasında ayık olması gerekiyordu, onu da eledi. Gece daha çok alkol içip daha geç uyanmaya çalışsa alkolü bu sefer diğer günlere yetmeyecek ve parası erken bitecekti. Arabasına binip şehirde bir tur atmak istese benzin fiyatları alıp başını gitmişti. Bisiklet almayı düşündü, bedenine sordu, üst beden onaylasa da ayakları biraz homurdandı. Onlara vites 3ten yukarı çıkmayacağını ve yokuşlu yollarda sürmeyeceğini sözünü verdi. Ayakları burun kırın ederek bu şartlar altında kabul edeceklerini söylediler fakat hangi şartlar altında olursa olsun yağmur, soğuk fark etmeksizin yoruldukları an duracaklarını bildirdiler. Anlaşma yapılmıştı. Sıra bisiklet almaktaydı. Sanırım borca girecekti çünkü bisiklet almak demek 15 günlük alkolünden feragat etmesiydi. Bunu da beyni istemiyordu. Çünkü gün içerisinde boşluktan fazla düşünmekten o da yoruluyordu. Alkol beynin düşünmesini engelliyordu. Buna da itiraz edemezdi. 

Yoksun

     Olasılıklar içerisinde olasılıksızlık yaşıyoruz... Her gün dışarı çıktığımızda iradesi olan varlıkların içerisine girdiğimizde milyonlarca olasılıkta beraberinde gelirken, yine de hiç bir şey olmaksızın rutine bağlanmış hayatımız aynı devam ediyor ve sonunda varsa ''evim'' diyebileceğimiz bir yer oraya dönüyoruz. Eğer yoksa her gün monoton hayatımız da dışarı çıkarken ev diyebileceğimiz bir yer arıyoruz...

Bilmiyorum

     Artık yorgun olmadığım geceler şu soru var aklımda ''Alkolüm bittiğinde ne yapacağım?''. Eğer uyumama yetecek kadar alkolüm yoksa yani alkolüm az kaldıysa ve hala uykum gelmediyse ''Ne yapacağım'' sorusu zihnimde dönmeye başlıyor! Yalnızlık ne bir işe adım attırıyor insana, ne yeni bir hevese... Alkol içtiğim gecelerde alkolüm bittiğinde ne yapacağım sorusu artıyorsa alkol içtiğim geceler artmış ve hala yalnız, ne yapacağını bilmez biriyimdir... Bütün hayatımı böyle sürdüremem! Çünkü önünde sonunda kendimi kaybettiğim evreyi geleceğim! Peki bu sorudan, yani alkolü sadece zevk için içtiğim günlere nasıl geleceğim? 

Benlik karmaşası

     Bir diyalog karmaşası içinde komedi yazmaya çalışıyorum. Nitekim başaramıyorum! Sanırım komik birisi değilim veya düşüncelerim komik değil. Halbuki dışarıya benimle çıkan insanlar beni komik bulurken nasıl bir komedi diyaloğu yazamıyorum? Dışarıda ki komik olan ben miyim yoksa aslı benliğimi dışarıya yansıtmayan ben miyim? 

Şehirde bir barda

     Düşünsene bir bardasın bir karşı cinsten bir anda garip bir şekilde içine dokunan biri var.

Ertesi gün veya bir kaç gün sonra aynı kişiyi aynı barda görme ihtimalin yüzde kaçtır. Sırf senden o da hoşlandı diye '' ki hoşlanırsa zaten bence kaderdir'' o bara tekrar gelme ihtimali yüzde kaçtır. Hadi geldi diyelim barın barında yani barmenin önünde tek başına oturuyosun oraya gelme sebebin bir tek o kadın! O kadının geldiğini de varsayalım. Kadının çerezi veya alkolü bittiğinde bardağına alkol dökersen veya bira şişeni uzatırsan içme ihtimali yüzde kaçtır?  İçerse artık sohbete girebilirsinidir! Peki günümüzde 2022 yılında alkolünü içen o kadın beleş alkol diye mi içer yoksa gerçekten senden hoşlandığı için mi? Seni tekrar görme ihtimali için mi gelmiştir o bara? Var mıdır böyle hoşlantılar günümüzde? Gelip geçici değil  midir herşey? 

     Bilmem, ben yalnızım...

Yanıtları aramak

          Aklımda saçma düşlerle yine evde dolaşmaktayım. Düşünün ki dedim kendi benliklerime, ilerde ünlü olmuşuz ve sevdiğin bir kadın şarkıcıyla berabersin. Alkol içerken onun şarkılarını açmışsın bazen, o şarkılarla dönmüşsün geçmişe... Sonra dedim ki ayrıldığınızı düşünün! Artık kimin şarkılarını dinleyeceksin? Buradan şarkı repertuarımın kıtlığına da selam çaktım kendimden. Şarkıcı kimliklerimizle normal kişiliklerimiz farklı mı? Farklıysa onun şarkılarını dinlemem daha önce ki etkileri yaratır mı? Yoksa yine de o şarkıları söyleyenin o  olduğunu bilmem beni başka duygu hallerine sokar mı? Şarkı bestelemiyorsan bunu yaptığın işteki kendinle kıyaslayabilirsin... Yaptığın işte ki senle, normal hayatta ki sen aynı mı? Farklıysa neden farklı? Değilse neden değil? Bu soruların cevaplarını bilmek sana veya bana birşey kazandıracak mı? Bilmem. Soruların yanıtını bulmadan bu son soruya cevap veremem. Yanıtları bulmaya gidiyorum...

Sorunsallı

     Körelmiş miydi? Uzun zamandır soru sormuyordum. Şimdi yalnızım yazacak bir şey bulamadan. Çoğu vaktim küfürle geçiyor aptal diye hitap ettiklerime karşı. Lakin bunu yüzlerine karşı yapmıyorum benden daha fazla nefret etmesinler diye. Üslubum ve mizacım zaten onlara hitap etmezken, daha önce de bir kere onlara aptal demişliğim bulunmakla beraber, asıl düşüncelerimi çıkartırsam soyutlanırım tamamen onların gözünden. Yada her gördüklerinde onlarda bana küfür eder içinden. Onları bu kadar kaale  almazken neden umursuyorum beni görmezden gelmelerini? 

İnsanlık

     Alkollü bedeni yanındaki kadından uzaklaşmak istiyordu. Gecenin başında onunla ilgilense de birden soğudu. Bir şekilde kaçmalıydı o an ondan. Hani bazen anlamını açıklayamadığımız bir şekilde bir şeyi severiz ya, bu olayda tam tersiydi; anlamını bilmeden soğumuştu. Mekandan dışarıya sigara içmeye çıktı, kadında hemen arkasındaydı. Gece artık iyice ilerlemişti, eve gitme zamanı yaklaşıyordu. Kadın ondan kendisini evine davet etmesini bekliyordu. Erkek bir kaçış yolu ararken bir kadın arkadaşının alkolden kötüleştiğini gördü ve fırsat bu fırsattı! Yeni tanıştığı kadın arkadaşının yanına ilerledi, evine bırakmayı teklif etti. Bir kadın başka bir kadının o saatte, bu devirde alkollüyken evine yalnız gitmesini istemezdi. İşte erkek için hem centilmence bir hareket hem de yanında ki kadını bilerek reddetmemiş gibi gözükecekti. Şuan ondan soğusa da ileride iğrenç benliği belki tekrardan ilgi duyacaktı... 

İğrenç bir insan

    İğrenç bir insan. Artık benliğinden kaçamayan. İçerde tuttuğu iğrenç kişiliği ortaya çıkarıyor. Sürekli sinirli, her şeyi bildiğini sanan, insanlara aptal diyen ama aslında en büyük aptal kendi olduğu gerçeğini göremeyen, sonradan pişman olan on dakika sonra kendini haklı çıkartmaya çalışan... Ne olacak ki haklı çıksa? Gerçek değişecek mi? Etrafında ki tüm güzel şeyleri yavaşça kaybeden, öldüren bir insan. Duygulardan beslendiğini sanan, bu duygu dediği şeyi yaratmaya çalışırken iğrenç ve aptalca şeyler yapan bir kişilik. Gerçeği çarpıtıp kendini çok fazla bir şeyi kafaya takmayan insan olarak gören, aslında umursamaz olduğunu kabul etmeyen bencil biri. İğrenç bir insan.